టీడీపీ ఎమ్మెల్యే కూన రవి అసెంబ్లీలో చేసిన ప్రశ్న, డిప్యూటీ స్పీకర్ ఇచ్చిన సమాధానం చూస్తే, ప్రస్తుత ప్రభుత్వానికి పారదర్శకత అనే మాటతో ఎలాంటి సంబంధమూ లేదని స్పష్టమవుతుంది. అసలు విషయం ఏంటంటే, ప్రభుత్వం ₹1,000 కోట్లు ఒక కమిషన్ నుంచి రుణంగా తెచ్చుకుంది. ప్రజల డబ్బును ఎలా ఖర్చు చేస్తున్నారు? ఎక్కడ వాడుతున్నారు? ఇవి ప్రభుత్వం చెప్పాల్సిన ప్రాథమిక విషయాలు. కానీ, స్పష్టమైన సమాధానం ఇవ్వడం ఎందుకు? మళ్ళీ అదేం చెబుతారు—”ఇప్పుడది చెప్పడం కష్టం!”
ఇలాంటి సంఘటనలు చూస్తుంటే, ప్రభుత్వం ఏ ఒక్కరికీ , తన స్వంత ఎమ్మెల్యేలకు కూడా సమాధానం చెప్పాల్సిన అవసరం లేదనుకుంటుందో అన్న అనుమానం కలుగుతోంది. అసెంబ్లీలో ఓ ఎన్నికైన ఎమ్మెల్యేనే సమాధానం పొందలేకపోతే, సామాన్య ప్రజల పరిస్థితి ఏంటి? పైగా, మైక్ కట్ చేసి ప్రశ్నను అణిచివేయడం—ఇది అసలు ప్రజాస్వామ్యానికి ఎంత వరకు సరిపోతుంది?
ఎన్నికైన ప్రతినిధుల గళాన్ని అణిచివేస్తూ, ప్రభుత్వం ఒక ప్రమాదకరమైన సందేశాన్ని ఇస్తోంది. అసెంబ్లీ అంటే ప్రజా సమస్యలపై చర్చ జరిగే వేదిక, కానీ ఇక్కడ అసలు ప్రశ్నలే నిలవలేకపోతే, పాలన మీద ప్రజలకు ఎంత నమ్మకం వస్తుంది? ఆర్థిక వ్యవహారాల్లో క్లారిటీ లేకపోతే, ఇది ప్రభుత్వ పరిపాలనా ధోరణులపై అనుమానాలను రేకెత్తించే విషయమే. ప్రజల తరఫున ప్రశ్నించాల్సిన బాధ్యత ఉన్న ఎమ్మెల్యేలు సమాధానాలు కూడా పొందలేకపోతే, ప్రజల దశదిశెలో పరిస్థితి అర్థం చేసుకోవచ్చు.
ఇది ఒక్క కూన రవి చేసిన ప్రశ్ననే కాదు, పెద్ద పరిపాలనా లోపానికి సంకేతం. ప్రశ్నలు అడగడం కంటే అవి అణిచివేయడం సులభమని ప్రభుత్వం భావిస్తే, ప్రజాస్వామ్యంలో అది ఎంతవరకు న్యాయం? ఇలాంటి ధోరణి కొనసాగితే, ప్రభుత్వంపై ఉన్న ప్రజల నమ్మకం మరింత దెబ్బతింటుంది. ప్రజాస్వామ్యంలో ప్రశ్నించడం హక్కు—దాన్ని అణచివేయడం పాలకుల బాధ్యత కాదు. ఇది ప్రభుత్వం ఇప్పటికైనా గుర్తించాల్సిన సమయం.
